مینویسمـ : د ... یـ ... د ... ا ... ر

تو اگر بیـ منـ و دلتنگـ منیـ ؛

یکـ بهـ یکـ فاصلهـ ها را بردار ...

آریـ ...

تا شقایقـ هستـ زندگیـ باید کرد ...

( سهراب سپهری ) 

تو را منـ چشمـ در راهمـ ... شبانگاهمـ ...

( نیما یوشیج )

آیـ ...   

ایـ دریغـ و حسرتـ همیشگیـ ؛ ناگهانـ چقـــــدر زود دیــــــــر میشود ...

( قیصر امین پور )

فنلاند

اکوارد

ژاپن

هلند

لهستان

کره جنوبی

نیوزلند

مولداوی

دوستای خوبم سلام !  

امروز که دارم این پستو میذارم گروه 7 نفره ی دوستیمون تقریبا پراکنده شده ... میدونم که ما هنوزم با هم دوستیم و به یاد هم هستیم ولی دیگه تو یه مدرسه نیستیم ! دیگه نمیشه من و ریحانه زنگ تفریحا بچه ها رو خیس کنیم ، دیگه نمیشه حرص نگینو سر اون شکلات رامتین درآریم ! دیگه نمیشه هی جاهامونو عوض کنیم و قهرهای متوالی ای که فقط یه زنگ شایدم کمتر بینمون بود دیگه تموم شده ! من دیگه نمیتونم مقنعه ی پرندو درست کنم و هی بهش بگم مقنعه تو کج نپوش ! ریحانه دیگه نمیتونه ترقوه ی مریمو بگیره و همدیگرو قلقلک بدن و مریم سرخ شه از خنده و منم هی بیام ریحانه رو بگیرم که اونو اذیت نکنه ! یکی از بچه ها دیگه نمیتونه به پرند تیکه بندازه و هی حرص همدیگرو درآرن !! زنگای ورزش یادتونه ؟! میشستیم کنار همدیگه و یه دایره درست میکردیم و حرف میزدیم ! چقدر خوش میگذشت ! یادتونه رو نیمکت الهام سس ریختم و الهامم نشست روشو و سر همون خانم جلالی میخواست منو اونو بندازه بیرون ؟؟! بچه ها منفی انظباطیامون یادتون هست ؟؟! یادتونه همش جلو بچه ها ضایه میشدیم و میخندیدیم ؟؟! اون روز زنگ انشا یادتونه این خانم محدثه خانم چه گندی زد و آبروی منو خودشو برد ! وای بچه ها خابوری یادتونه چقدر باهاش میخندیدیم ! بچه ها دعواهای منو بقل دستی ریحانه رو یادتون هست ؟؟! سال دوم یادتونه سر زنگ خانم تجری چقدر میخندیدم ؟؟! یادتونه کل کلاس سوزن گذاشتیم رو صندلی خانومو وقتی نشست رو صندلی کل کلاس از خنده منفجر شدیم ؟؟! ریحانه یادته رابط مشاور شدیمو و چقدر تو سر پخش کردن این برگه های برنامه مطالعاتی منو حرص دادی ؟؟؟! یادته مشهد نرفتیم ؟؟؟! گریه هامون یادته ؟؟! شما اعظم خانم ؟! یادته چقدر با هم درباره یه موضوع بی ارزش حرف میزدیم و کلی میخندیدیم ؟؟! تلفنای یک ساعتیمون تو امتحانا رو یادته ؟؟! اونروز روز اخر مدرسه ها رو یادته که هنوز نرسیده با هم تلفنی حرف زدیمو انگار از همون موقع بود که دلمون واسه مدرسه تنگ شد !!!! بچه ها یادتونه غذا درست کردیم ؟؟! یادتونه بعضیا چقدر به روابط دوستانمون حسودی میکردن و حرص میخوردن ؟! و اما ... مهم الانه و آینده ! من با خاطره های قشنگ تک تک تون زندگی میکنم و فراموشتون نخواهم کرد ! گرچه ما هنوزم با هم در ارتباطیم و بازم دوستیم ! ولی امیدوارم منو هیچوقت فراموش نکنین ! من که نمیکنم !

ریحانه ، اعظم ، محدثه ، نگین ، مریم  و  پرند ، دوستای خوبم ! به یادم باشین که همیشه به یادتونم ....

سلام ...

مینویسم از دلتنگی ، مینویسم از دوستانم ، مینویسم از دوست بد و رفیق خوب ... مینویسم از فراموشی و فراموش شدن ... و مینویسم از معرفتی که دیگر کم پیدا میشود ، خیلی کم ... این روز ها خیلی فکر میکنم ... خیلی زیاد ! به دوستانی که دیگر در کنار آنها بودن را تجربه نمیکنم ، به دوستان جدیدی که تا به حال حضورشان را حس نکرده ام ؛ اما قرار است حس کنم ! ؛ به مرحله ی جدیدی از زندگی ام و به نامردی بعضی نامردان ... اینجا جای گله نیست ... چرا ؟! چون نیست و  همین ! این روزها به همه فکر میکنم ... به خودم فکر میکنم ... گذشته ام را دوست دارم ... از آن راضیم اما از آینده ای میترسم که از دور به من نمایان میشود و من ترس آن دارم که زمانیکه از آن میگذرم بعد از اینکه به پشت سرم نگاه میکنم ، افسوس بخورم و آه بکشم ... نه ... این سهم من از زندگی نیست و نخواهد بود ... مطمئنم !